Ik leer, ik leer, wat jij niet leert ....

Heeft u al wat geleerd vandaag?

Wie praat over de manier waarop mensen leren, komt onvermijdelijk bij David Kolb terecht. In trainingen waarin ik zelf kennis mocht maken met zijn leercyclus, hing er altijd een zweem van onaantastbaarheid overheen. En misschien moet je een model ook wel eerst doorgronden en aanvaarden voordat je er op een andere manier naar kunt kijken.

Toch heb ik nooit zoveel met 'Hokjes'. Vermeende eigenschappen kunnen een heel eigen leven gaan leiden. "Ik ben nu eenmaal ....."

Ik kan me dan ook goed vinden in Martin Buber's woorden:

"I do not accept any absolute formulas for living. No preconceived code can see ahead to everything that can happen in a man's life".

Dát er verschillenden leerstijlen zijn, is belangrijk om te weten. Dat kan ook zeker een eye-opener zijn. Maar je leerstijl is géén gegeven. Je leerstijl heeft een oorzaak. Manon Ruijters schrijft het mooi op in haar artikel "Ook van in het diepe springen kun je leren": Hoe een mens leert hangt niet alleen af van zijn persoonlijkheid maar ook van zijn 'leergeschiedenis'. Hoe werd er op school en thuis omgegaan met leren? Het mooie van dit gegeven is dat je leerstijl dus ook kan veranderen. Je kunt niet alleen leren te leren, maar ook leren anders te leren. Op dezelfde manier kan ik me voorstellen dat leerstijlen verschuiven met de generaties.

Als je je wat meer gaat verdiepen, is er naast lof óók kritiek op Kolb's leercyclus. Zo zou deze alleen gelden voor individueel leren, niet voor groepsleren.

Bij de introductie van Kolb's werk worden de volgende woorden van Confusius nog wel eens aangehaald:

"Tell me and I will forget. Show me and I may remember. Involve me and I will understand".

Ik kan me heel goed vinden in de woorden van deze Chinese wijsgeer. Toch zie ik het niet als een verpakte boodschap dat mensen op verschillende manieren leren. In trainingen (groepsleren) merk ik altijd dat een cursist het meeste leert als er contact is. Contact tussen de cursist en mijzelf, tussen cursisten onderling. Ik zie Confusius' woorden dan ook meer als dé voorwaarde om in een groep ook maar te kunnen beginnen met leren (onafhankelijk van je leerstijl): Het maken van contact. Het zoeken van verbinding. Want een cursist is geen vat dat gevuld moet worden, het is een communicerend vat.

"Communicerende vaten zijn vaten die onderling zo zijn verbonden dat vloeistoffen van het ene vat naar het andere vat kunnen stromen".

En dat stelt me wel gerust. Zolang ik op mijn intuïtie vertrouw en met elk individu in de groep contact kan leggen, komt het leren vanzelf. Dat dat leren dan optreedt doordat de leercyclus van Kolb wordt doorlopen, neem ik op de koop toe ;-)

M.

Bron van het plaatje: http://www.atriummc.nl/uploads/RTEmagicC_Leerst4.gif.gif