De taal van de ogen

Communiceer je wel eens digitaal met een Japanner? Zorg er dan voor dat je je smileys aanpast!

De :-) wordt de ^_^
De :-( wordt de ;_;

Valt je al iets op?

Inderdaad, de Japanse smileys lachen en huilen met hun ogen. Die van "ons" met hun mond.

Uit een recent onderzoek blijkt dat Japanners bij het beoordelen van emoties (van smileys, maar ook van mensen op foto's) het meeste op de ogen letten. En Amerikanen juist op de mond.

Nu zijn de spiertjes rondom de ogen moeilijker te manipuleren dan de mond. Je kunt best lachen met je mond en je tegelijkertijd helemaal niet vrolijk voelen.

In het artikel uit LiveScience wordt dan ook geopperd dat Japanners beter zijn in het lezen van iemands echte gevoelens. De commentaren van het bijbehorende artikeltje op Scienceblogs werpen een ander licht op de zaak: "Japanners verbergen hun gevoel in de regel meer dan Amerikanen, dus móeten ze wel naar de ogen kijken om iemands echte bedoelingen te peilen".

Nou kijken foto's niet terug, dus het is nog maar de vraag in hoeverre de resultaten ook gelden voor het echte leven. We kunnen wel wéten dat we (ook) naar de ogen moeten kijken om iemands echte bedoelingen te peilen, maar het is niet altijd handig of gepast om dat ook te doen. Al was het alleen maar omdat de emoties van de ander kunnen veranderen bij langdurig oogcontact.

Gorilla Bokito gaf daar afgelopen vrijdag een extreem voorbeeld van.

M.

Asian beauty via