Friday, November 7, 2008

Zoek de verborgen boodschappen



Van de week zat een vriendin bij mij op de bank. Haar dochter zag een grijze haar bij haar moeder. "Mammie, zal ik die eruit trekken"?, vroeg ze. "Ja, doe maar", zei mijn vriendin. Waarna ik me oprecht afvroeg wat voor (vaak niet eens zo heel erg) verborgen boodschappen we allemaal uitzenden naar ons nageslacht. Want waarom zouden we grijze haren eigenlijk uit ons hoofd moeten trekken?

Mijn zoon Pepijn rijdt paard. Dit weekend vroeg hij voor het eerst aan mij waarom hij eigenlijk het enige jongetje is dat daar paard rijdt. Ik heb hem proberen uit te leggen dat zijn vraag volgens mij het antwoord is. Dat het antwoord iets te maken heeft met schapen en een dam en hoe dan ook in het geheel niet met paarden. Met erbij horen, met gedrag vertonen dat zóu moeten passen bij je geslacht volgens ... tja, volgens wie eigenlijk?

Mijn andere zoon - Pim - voetbalt. Niet elke ouder neemt het de tegenpartij en/of zijn kind in dank af als hun kroost verliest. Wat huist daar voor verborgen boodschap in? "Hebben we misschien plannen met onze kinderen die belangrijker zijn dan onze kinderen zelf?", las ik laatst in de Tao Te King voor ouders.

Hoe leer je je kind zijn of haar hart te volgen, zijn autonomie te behouden en niet vertst(r)ikt te raken in de verwachtingen van de maatschappij? En in die van jezelf als ouder? Dat vind ik een prachtige vraag die ik graag samen met hen blijf stellen en waarop zij hun eigen antwoorden zullen vinden.

"Verwacht niet dan hun bereidheid te luisteren
even groot is als jouw verlangen te praten
Veel belangrijker zijn de waarheden
die je hen in stilte aanreikt"
(de Tao Te King voor ouders)

Marina

Foto van peregrine blue

9 comments:

Christian said...

Marina, ik heb een schat van een moeder - die ik voor geen goud in zou willen ruilen - maar jij lijkt me ook zeker geen verkeerde.. ;-)

Marina Noordegraaf .... said...

Dank je, mijn zoon ;-) Wat heeft die van jou gedaan of juist gelaten om voor jou een schat te zijn?

essen2punt0 said...

Wat een mooie en lieve post! Ik denk inderdaad dat ik ook genegen ben te handelen in geconditioneerde denkbeelden. Maar zelfs al stimuleer je het als ouder, in de klas van Jonne bijvoorbeeld is er een hele duidelijke scheiding tussen de heren en de dames. Dat heeft niemand ze verteld noch geleerd. Bijzonder vind ik het wel.

Als ouder vind ik inderdaad dat ik moet leren meer mijn mond te houden en soms ook minder te handelen :) ;)

Christian said...

@Marina: Dat lijkt me een mooie post voor "Blog over je moederdag" 2009! ;-)

Ik weet - en hoor dat van vrienden, collega's enzovoort ook terug - dat ik vaak "ons mam" aanhaal.

Daaruit leid ik alvast maar af dat ze altijd een goed voorbeeld voor me is geweest, wat goed volgen doet.

En dan is het weer aan die vrienden en collega's enzovoort om uit te maken of dat ook werkelijk zo is! :-)

Marina Noordegraaf .... said...

@essen2punt0 dank! en bijzonder is het.

ik denk inderdaad niet dat ik bepaald gedrag wel of niet zou moeten willen stimuleren (al was het maar omdat ik dan míjn verwachtingen op hen projecteer), behalve dan misschien het prikkelen van hun vermogen zichzelf en de ander vragen te stellen. Maar dat hoef ik waarschijnlijk niet te stimuleren, want dat voorbeeld leef ik al voor :-)

@christian

en zo is het!
wordt volgend jaar dus vervolgd ;-)

Anonymous said...

Ik vraag me ook wel eens af waar de eerste serieuze Formule 1 coureur blijft.
Als vrouwelijke rijder wordt je waarschijnlijk niet serieus genomen in die wereld.

Marina Noordegraaf .... said...

@joop99us

het is in ieder geval niet omdat vrouwen (of deze vrouw) het geen leuk spelletje vinden (weet ik uit mijn ervaring met Mario Kart :-))

Anonymous said...

Mooi en herkenbaar! Ik prijs me gelukkig dat mijn dochter op haar Hyvesprofiel heeft staan dat haar moeder haar held is :)

En tegenwoordig (ze is 22) kan ik net zoveel kwijt bij haar als zij bij mij! Bijzonder, zo'n band.

Marina Noordegraaf .... said...

@ Sybilla

Dat is toch de droom van elke ouder! Super! :-)

www.flickr.com