Voorstelrondjes hebben een slechte naam. En dat is niet geheel onterecht. Ga je echt het rondje af, dan blijken veel deelnemers meer bezig te zijn te bedenken wat ze zullen zeggen dan te luisteren naar de ander. En dat stelt niet echt lekker voor.
Er zijn trainers die hier handig op inspelen door het "verplichte" rondje over te slaan!
Ik kies graag de gulden middenweg. Het is niet zo dát je een voorstelrondje zou moeten doen, maar dat je weet wanneer dat zin heeft (en dat je de kennismakingsoefening vervolgens zó inricht, dat deze zijn doel bereikt).
Welke factoren bepalen nou of (en zo ja, wat voor) een kennismakingsronde op zijn plaats is?
- cursusduur
- Ga je langere tijd met elkaar doorbrengen, dan is het belangrijk dat cursisten zich op hun gemak gaan voelen in de groep. Dat is namelijk de basisvoorwaarde om tot leren en discussiëren te komen. Hier komt een kennismakingsrondje goed van pas!
Bij een seminar van (minder dan) een dagdeel kun je je afvragen hoe zinvol zo'n ronde is
- groepsgrootte
- Ben je met een grote groep (vanaf 25 personen) dan heb je gewoonweg geen tijd voor een kennismaking. Je zou nog wel een losmaakoefening kunnen doen (noem het dan ook zo)
- groepsvorming
- Kennen de cursisten elkaar al? Maar ken jij (de cursusleider) ze nog niet? Dan is het zaak dat JIJ de kennismakingsronde in ieder geval niet misbruikt om aan informatie te komen die voor de cursisten onderling al bekend is. Je kunt natuurlijk wel het ijs breken met een "originele vraag". Je zou ze bijvoorbeeld kunnen vragen iets over zichzelf te vertellen wat de anderen nog niet weten
- soort cursus
- Er bestaan hele originele voorstelrondjes. "Teken een zelfportret en vertel wat dit portret over jou zegt" of "Stel uitdagende vragen zoals: "wanneer heb je je voor het laatst geschaamd?"". Voor een training persoonlijke effectiviteit kan dat zinvol zijn; bij een training informatievaardigheden schiet zo'n rondje gemakkelijk zijn doel voorbij. Volgens mij is het zinvol het kennismakingrondje op één of andere manier met de cursusinhoud te verbinden.
- Laat cursisten zelf "de fakkel" doorgeven aan een willekeurig iemand in de groep (maar NIET aan diegene die naast hem of haar zit). Bijvoorbeeld door ze een - onzichtbare - bal te laten gooien. Of laat ze de fakkel doorgeven aan iemand waarmee ze een letter in hun naam (of iets anders) gemeen hebben. Hiermee haal je het rondje uit de kennismaking
- Leg een stapel ansichtkaarten op tafel en laat de cursisten er ééntje kiezen die symbool staat voor hoe hij/zij hier ná de cursus weg hoopt te lopen. Het blijkt makkelijker iets over jezelf te vertellen aan de hand van een voorwerp, dan zélf in de spotlight te staan. (Tip: laat de cursist de ansichtkaart houden!)
- Doe het mini-interview. Cursist 1 interviewt cursist 2 en vice versa en vervolgens stellen ze elkáár (en elkaars leerdoelen) voor
- Presenteer een stelling. Bijvoorbeeld: "De gemiddelde digitale klant is lui". Laat cursisten vervolgens stelling nemen door ze plaats te laten nemen op een rij die variëert van "volledig mee eens" tot "volledig mee oneens". Pik er dan een paar cursisten uit voor een toelichting en probeer de verbinding te leggen naar de dagelijkse werkzaamheden van de cursist. Herhaal dit nog eens met een andere stelling tot je iedereen gehad hebt
- Heb je ICT-vaardige cursisten? Laat ze zich dan al vóór de cursus aan elkaar voorstellen door hun leerdoelen en foto op een wiki te zetten. (Voorbeeldje) Dit is dan een warming-upje voor het voorstellen in real-life
M.
Plaatje via
18 comments:
Een aardige die ik ook wel eens toepas is de sleutelbos. Laat iedereen zijn of haar sleutels pakken en vertel kort het 'verhaal' achter elke sleutel. Ook daar ben je afhankelijk van de creativiteit van de deelnemers, maar soms komen er toch aardige dingen naar voren.
Ook heb ik een cursus meegemaakt waar een groot aantal A4-foto's op tafel lag. Er werd de deelnemers gevraagd een foto te pakken waar je niets mee hebt en één die precies bij je past. Uiteraard gaat het dan ook om de toelichting bij de foto's.
Bedankt voor de aanvullingen. Vond je ze werken?
Toevallig heb ik gisteren een workshop over weblogs en RSS gegeven in Den Haag, waarbij de cursisten elkaar kenden van de werkvloer en dus niet echt behoefte hadden aan een standaard voorstelrondje. Maar om direct twee vliegen in een klap te slaan, hebben ze zichzelf via een speciaal voor deze groep opgezette weblog voorgesteld. De vragen waren daarbij gericht op hun kennis van de onderwerpen en hun verwachtingen daarbij. Na 15 minuten hadden de cursisten (maar ik ook) een mooi beeld van elkaars kennis en kunde op het gebied van weblogs en rss.
Deed het voor het eerst op deze manier, maar is me heel goed bevallen.
Nieuwe manieren heb ik niet echt maar ik ben vorige week met een cursus gestart waarbij we een kaart moesten kiezen en daar iets bij moesten vertellen. Het was geen ansichtkaart, het kwam uit een spel (maar daar ben ik nu even de naam van vergeten, sorry). Ik vond het best leuk.
@Gerard. Ik had inderdaad al even meegespiekt naar aanleiding van je post. Dat is echt het nuttige met het aangename verenigen.
@Daniëlle. Dat je het leuk vond, spreekt boekdelen! Als je nog op het spel komt, hoor ik het graag.
Jaren geleden deed ik eens mee aan een cursus waar smenwerken en samendoen nogal centraal stond. Om snel het ijs te breken werd de deelnemers gevraagd zich voor te stellen met hun volledige officiele doopnaam en er bij te vertellen waarom hun ouders die naam gekozen hadden. Leverde veel, soms gegeneerd gegiechel op, veel herkenning, en leuke verhalen. Het begin van de gewenste groepsgeest was duidelijk gelegd.
@ria. Leuk! (en leuk dat je een comment geeft op mijn blog)
@Marina Ja, ze werkten redelijk, maar nogmaals, je groep moet er wel zin in hebben en er iets van weten te maken. Je krijgt ook bij deze voorbeelden het 'probleem' dat er soms niet goed geluisterd wordt omdat men een eigen verhaaltje aan het voorbereiden is. Maar als een groep elkaar toch al goed kent is dat geen ramp, dan is het vooral bedoeld dat ik als trainer de groep leer kennen.
Vandaag even nagevraagd, het waren kaarten uit het enneagram spel.
Groeten,
Danniëlle
@Danniëlle
Dank je wel!
Ook leuk: welke kast in je huis vertelt het meest over wie je bent? Je klerenkast, je platenkast, je keukenkastjes... Geef de andere deelnemers een korte beschrijving en vertel wat enkele voorwerpen in die kast over je vertellen. (Een variant op de sleutelbos van Marc.)
@erno
dank voor de leuke aanvulling!
een voorstelrondje voor groepen waar de deelnemers elkaar kennen:
"vertel iets over jezelf wat de anderen nog niet van je weten, maar altijd al hadden willen weten."
De nieuwsgierigheid lokt luistergedrag uit en het vermijdt alle standaardinformatie uit een klassiek voorstelrondje.
Nog een variatie op een voorstelrondje:
kies random drie letters uit het alfabet (geen ABC en geen XYZ).
Na het kiezen van de letters vul je de instructie aan: benoem de drie competenties beginnende met de gekozen letters waarvan jij denkt dat jij ze hebt.
dag ivie, leuk dat je nog wat aanvullingen hebt! ik geloof dat ik al deze tips binnenkort maar eens moet samenvatten in een nieuwe post!
Leuk bij een groep die elkaar al een klein beetje kent:
Laat ze een antwoord op verschillende standaard voorstelvragen bedenken(Schrijf op: naam, hobbies, ervaringen, lekkerste eten) en laat ze zichzelf presenteren voor de groep. Geef ze alleen de opdracht mee om 1 of 2 dingen te vertellen die NIET waar zijn en geef de groep de opdracht om te raden wat niet waar is. Op deze manier hou je de aandacht van heel de groep erbij omdat ze wel actief moeten luisteren en je hebt je voorstelronde!
leuk Timon! Een soort Private Investagor ..
Leuk dat een blog opgestart in 2007 mij in 2012 nog helpt bij het samenstellen van een creatief voorstelrondje dat ik binnenkort met een groep Haagse studenten wil gaan houden. Dank allemaal voor het delen.!!
@Juliette
Zeker leuk! Leuk dat je dit laat weten ook. Veel plezier met je voorstelrondje. Groet, Marina
Post a Comment