Wednesday, September 19, 2007

media-educatie in de praktijk


"Als jij zegt dat ik niet naar deze film mag kijken,
dan wil ik dat nóg liever.
Zo werkt dat nou, mama"

Pepijn, 6 jaar

Het heeft zo zijn nadelen voordelen gevolgen om je kinderen op te voeden tot onafhankelijke denkers :-)

M.

Plaatje via

6 comments:

Unknown said...

Ik ben wel benieuwd om welke film het ging!

Marina Noordegraaf .... said...

Het ging om Pokemon (vanaf 6 jaar staat erop, dus dat argument kon ik niet meer gebruiken :-)).

Ik hou helemaal niet van de booschappen die daarin gegeven worden over goed-fout, winnen-verliezen, zwart-wit.

Maar de Pokemonwereld blijkt aantrekkelijk, dus je kunt er maar beter bij zijn om vragen te stellen (in plaats van oordelen op te dringen). En Pepijn's antwoorden vielen me alleszins mee. Echt leuk om je zo in de leefwereld van je kind te verdiepen :-)

Unknown said...

Lijkt me inderdaad mooi. De fascinatie van kinderen voor dergelijke films is altijd interessant.

Ik ben natuurlijk geen ouder maar was een keer op het strand en een makker had zijn zoontje van vijf bij, die helemaal in zijn eigen wereld zit. Ik geloof dat hij een soort autisme heeft. Geen contact hoe dan ook.

Op een gegeven moment vroeg ik hem waar hij aan dacht en zei hij opeens: de prinses uit Zelda. Toen ik vertelde dat ik haar ook kende en hoe ik haar gered had was hij meteen mijn vriend: ik had al het vertrouwen en hij praatte honderduit, over zwaarden, draken, enz.

Ik vond het wel bijzonder. En Zelda is wel vergelijkbaar als het gaat om goed en kwaad etc. Dat denk ik althans want ik heb Pokémon nooit gezien verder.

Maar wijs is het! De averechtsheid van het verbod :-)

Marina Noordegraaf .... said...

Mooi verhaal! je hebt talent voor het ouderschap :-) (of breder: voor het leggen van verbinding)

Daniëlle said...

Stoer zoontje heb je :-)

Het verhaal van Ed is inderdaad mooi!

Marina Noordegraaf .... said...

@ daan

zeker waar! (2x) :-)

www.flickr.com