Ugame Usocialize Ulearn

.
Seau ... ff neerstrijken van een tot nu toe enerverend weekje waar nog wat posts liggen te wachten om geschreven te worden. Wat te denken van de inspirerende conferentie UGame Ulearn (georganiseerd door DOK en TUDelft ) die ik gisteren bezocht.

Ik werd het meest geboeid door de presentatie van gamedesigner Marinka Copier. Waarom? Ze slaagde erin haar publiek in beweging te zetten met een spelletje dat een RPS-kampioen opleverde. Aan de hand van het sociale proces dat daarmee op gang kwam kon zij uitleggen hoe je een spel zo kunt ontwerpen dat het mensen echt boeit. Zodanig boeit zelfs, dat ze er van (willen) leren.

Om ons alvast een hint te geven haalde Marinka een citaat aan uit het boek "Generatie Einstein" met de opdracht te bedenken wat er aan deze zin niet klopt.

"Jongeren in de 21ste eeuw stellen andere eisen aan media, communicatie, reclame, cultuur en onderwijs. Is er sprake van een nieuwe generatie? Jongeren die lezen als journalisten, films kijken als regisseurs, games spelen als de gewoonste zaak van de wereld?"

Zie je het al?

Inderdaad: als we de lijn volgen van co-creatie, dan moet het natuurlijk zijn: "jongeren die games spelen als gamedesigners"

Gamedesigners zijn eigenlijk ontwerpers van gedrag. Ze maken het kleine spel (de game) onderdeel van het grote spel (de wereld). Ook de zakenwereld heeft de meerwaarde van games ontdekt: zo ontdekte IBM dat je in virtuele werelden (het kleine spel) kunt zien wie échte leiders (de wereld) zijn.

Een game bestaat uit grofweg drie lagen:

1. De regelset ontwerpt het gedrag van de speler
1. De acties
1. Welke acties bepalen dat je wint
2. Rondom de regelset zit een declaratieve laag (alles wat je in het spel ziet)
1. Tijdens het spelen achterhaal je de regelset (en dat is erg leuk)
3. Rondom regelset en declaratieve laag zit de sociale laag (de laag waarin de speler interacteert met zijn omgeving en met andere spelers)
1. Deze zorgt ervoor dat je blijft spelen
1. Er kan een extra regelset worden ontwikkeld door de spelers zelf

Veel spellen focussen zich op wat je ziet (hoe het eruit ziet) omdat je het dan eerder koopt. Maar wil iemand een spel ook blijven spelen dan moet je de regelset zo ontwerpen dat er iets gebeurt in de sociale laag. Pas daar word de speler namelijk de gamedesigner.

De sociale laag

Is die sociale laag uiteindelijk ook niet wat congressen als UGame Ulearn mede tot zo'n groot succes maakt? Elkaar even ont-moeten in een speelse sfeer en van daaruit weer in beweging komen?

En die beweging, die was er:

BiebGrrl maakte een uitgebreid verslag, Voor Danniëlle kwam het cirkeltje helemaal rond, Edwin werd de hele dag aangesproken door enthousiaste fans van zijn blog, Enno Meijers was ook (of juist :-)) zonder zonnebril een man met visie, Essen2.o en ik knikten veelbetekenend naar elkaar toen er gesuggereerd werd dat gaming ding 24 moest worden, Gadgetsenonderwijs speelde net als ik Rocks, Paper, Sciccors, Gerard dineerde met Edwin, mijzelf en Jan, die zijn vertraging in de loop van de dag ruimschoots inhaalde, bij mede-organisatrice Moqub (chapeau!) vond ik net op tijd de goede tag voor dit evenement!, Marianne Renkema werd geïntroduceerd als collega van Wow!ter, Rita liep enthousiast rond met haar camera, Edo Postma zag er na afloop van het evenement nog helemaal fris uit (maar hij vertelde dat hij er eigenlijk altijd fris uit zag), etc, etc, etc.

Genoeg gespeeld voor vandaag. Bedjestijd!

M.

Foto