.
Via word-of-mouth hoor ik gisteren: Je staat op nu.nl! Oh ja, echt waar? Ja, echt waar. In de rubriek lifehacking van nu.nl.
Het is best leuk om een beetje beroemd te zijn. Als is het maar voor een dag :-) Maar wat ik me gelijk afvraag is wáárom dat dan zo leuk is. Een artikel in de NY times helpt me het fenomeen beter te begrijpen:
Iedereen wil graag iets achterlaten op de wereld dat van betekenis is. Waarom? De zekerheid dat we het aardse bestaan ooit zullen verlaten, maakt dat we ons op één of andere manier beschermd willen voelen tegen dit existentiële lot. So far, so good, zou ik zeggen.
Eén van de manieren waarop we dit kunnen doen, is actief op zoek te gaan naar roem:
"Fame-seeking behavior appears rooted in a desire for social acceptance, a longing for the existential reassurance promised by wide renown. The more others validate our value, the more special and therefore secure we can feel”
Dat maakt dan ook meteen de andere kant van dezelfde medaille zichtbaar:
"Participants who focused on goals tied to others’ approval, like fame, reported significantly higher levels of distress than those interested primarily in self-acceptance and friendship".
Zolang het mijn doel is om de dingen te doen die ik leuk vind en ik krijg daar vervolgens waardering voor, dan is het licht wat mij betreft groen. Gewoon lekker omwentelen in die aandacht!
Maar als het mijn doel is beroemd te worden, dan zou ik de dingen die ik doe afhankelijk kunnen maken van anderman's goedkeuring en daarmee misschien andere dingen gaan doen dan ik zelf wil. Dat is definitely oranje tot rood!
Of kijk jij daar anders tegenaan?
Fijn dat ik die knopen in mijn brains weer heb ontward :-)
M.
Cartoon van Dave Walker
Thursday, January 10, 2008
Famous for one day: de psychologie van roem
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
Ik denk altijd weer aan Andy Warhol
die al in de jaren 60/70 voorzag dat iedereen voor 15 minuten beroemd zou worden. Het lijkt er op zijn voorspelling uitgekomen is.
Overigens: hoeveel beroemde mensen zijn er echt gelukkig ?
Hoe zit het trouwens met onze blogs, mochten wij komen te overlijden. Blijven die voor eeuwig bestaan ?
Leuk! Past, zoals Joop al zegt, mooi in het Andy Warhol straatje. Gefeliciteerd met deze mijlpaal :-)
Een terugkerend thema:
schrijf ik op mijn blog wat ik zelf wil
of schrijf ik wat ik denk dat de lezers willen lezen
of schrijf ik iets dat me beroemd gaat maken ?
Ik kan me helemaal vinden in de kleuren, op die momenten!
Leuk, die verwijzing.
Zie je dat dat visuele van je zonde is om achter je te laten? Het mag dan veel werk zijn, het resultaat is de moeite voor velen!
Leuk zo'n verwijzing. Het is me kortgeleden ook overkomen, maar ik schrok er eigenlijk ook wel van. Ik schrijf eigenlijk toch vooral voor mezelf en voor het mij bekende lezerspubliek. En ineens op een totaal onverwachte plaats als verwijzing wordt opgenomen te worden vond ik een beetje scary ervaring.
@ joop
mooi, die 15 minutes of fame van Andy Warhol!
Beroemde mensen die gelukkig zijn, zijn denk ik mensen die zichzelf waren, zijn en blijven en zich niet anders voor gaan doen om de roem te behouden.
Grote kans dat onze blogs ergens gearchiveerd blijven voor het nageslacht. Maar eeuwig? Nee, dat denk ik gezien de voorspellingen van het uitdijende heelal niet :-)
@ daan
Ja, gaaf die 15 minutes of fame in tijden van korte attention span. En dank voor de felicitaties :-)
@ hans
een logisch dilemma ook.
maar - om in Loesje te spreken - "Wees jezelf, er zijn al zoveel anderen" :-)
@ ed
leuk dat je mijn stoplichtmodel herkent :-)
Veel werk is ook niet echt een argument als het resultaat energie geeft, he. Het visuele is zeker weer wakker gekust!
@ ria
je maakt me wel nieuwsgierig! wat maakte het scary? was het de onverwachte plaats?
Gewoon een mooi bericht vind ik dit...
Nou Marina.. Ik heb er wel vertrouwen in dat de roem je niet naar het hoofd zal stijgen hoor! ;-)
@ willem
leuk om te lezen!
@ christian
dank voor het in mij gestelde vertrouwen ;-)
Leuk stuk!
Op dit moment doe ik ook zelfonderzoek naar dit fenomeen ; )
Zie www.kunstmust.nl
@ Jenneke
Dank je!
Blijk je het - éénmaal tot een handdruk met die beroemde persoon gekomen - toch met jezelf te moeten doen ;-) En dat is me een partij leuk!
Post a Comment