Famous for one day: de psychologie van roem

.
Via word-of-mouth hoor ik gisteren: Je staat op nu.nl! Oh ja, echt waar? Ja, echt waar. In de rubriek lifehacking van nu.nl.

Het is best leuk om een beetje beroemd te zijn. Als is het maar voor een dag :-) Maar wat ik me gelijk afvraag is wáárom dat dan zo leuk is. Een artikel in de NY times helpt me het fenomeen beter te begrijpen:

Iedereen wil graag iets achterlaten op de wereld dat van betekenis is. Waarom? De zekerheid dat we het aardse bestaan ooit zullen verlaten, maakt dat we ons op één of andere manier beschermd willen voelen tegen dit existentiële lot. So far, so good, zou ik zeggen.

Eén van de manieren waarop we dit kunnen doen, is actief op zoek te gaan naar roem:

"Fame-seeking behavior appears rooted in a desire for social acceptance, a longing for the existential reassurance promised by wide renown. The more others validate our value, the more special and therefore secure we can feel”

Dat maakt dan ook meteen de andere kant van dezelfde medaille zichtbaar:

"Participants who focused on goals tied to others’ approval, like fame, reported significantly higher levels of distress than those interested primarily in self-acceptance and friendship".

Zolang het mijn doel is om de dingen te doen die ik leuk vind en ik krijg daar vervolgens waardering voor, dan is het licht wat mij betreft groen. Gewoon lekker omwentelen in die aandacht!

Maar als het mijn doel is beroemd te worden, dan zou ik de dingen die ik doe afhankelijk kunnen maken van anderman's goedkeuring en daarmee misschien andere dingen gaan doen dan ik zelf wil. Dat is definitely oranje tot rood!

Of kijk jij daar anders tegenaan?

Fijn dat ik die knopen in mijn brains weer heb ontward :-)

M.

Cartoon van Dave Walker

The tipping point: over de sociale epidemieën die ons omringen

Voila: weer een boek van mijn boekenverlangleest afgestreept (maar er komen er ook steeds weer bij :-)).

Bij deze een visuele boekrecensie van het pareltje "The tipping point. How little things can make a big difference".

| View | Upload your own

M.

P.S Bij de omzetting van Powerpoint naar Slideshare zijn er wat schoonheidsfoutjes in de presentatie geslopen. Ik weet nu dat "Small change can make a huge difference", maar dat risico neem ik dan maar even :-)

Vrijdag de 13e: geloof jij al?

Had je het al gemerkt? Het is vrijdag de 13e! De VPRO heeft er een mooi dossier over paraat.

Geloof jij in het onheil dat deze dag over je heen kan storten? Uit een onderzoek onder 30.000 jongeren blijkt dat 81% van hen er niet in gelooft. Maar ... van diegenen die vandaag een dag als alle anderen vinden, zegt toch nog een kwart vandaag het vliegtuig te zullen vermijden.

De Rooms Katholieke Kerk komt tot gelijksoortige conclusies. In de stelling "Vrijdag de 13e is voor mij een normale dag" kon 95% van de respondenten zich vinden. Maar 40% van dezelfde mensen klopt zijn uitspraak wel eens af op ongeverfd hout en 30% denkt dat drie keer niezen mooi weer brengt.

Waarom?

In het artikel "Do you belief in magic"staat:

"Persons who hold magical beliefs or engage in magical rituals are often aware that their thoughts, actions or both are unreasonable and irrational. Despite this awareness, they are unable to rid themselves of such behavior. This feeling that your thoughts can somehow control things can be a needed feeling”

Bijgeloof helpt ons om overzicht en (schijnbare) controle te houden over de onoverzichtelijke wereld die ons omringt.

Zo bezien vind ik vrijdag de 13e best een mooie uitvinding :-)

M.

Plaatje via

Kies een getal tussen 1 en 20

Als mensen een getal moeten kiezen tussen de 1 en 20 blijken ze relatief vaak 17 te kiezen. Het staatje hierboven is afkomstig van een experiment op Scienceblogs.

Het is vooral de discussie die volgt, die het interessant maakt. Want in hoeverre is de steekproef representatief. Speelt voorkennis een rol?

Zo las ik enige tijd geleden in Psychologie Magazine over een experiment bij een bushalte. Een blanke blijkt - onbewust - meer afstand te houden tot iemand met een zwarte huidskleur dan tot een andere blanke. Maar op het moment dat je de resultaten van het experiment wereldkundig maakt, verandert "de werkelijkheid". Ik weet nu waar ik op moet letten als ik bij de bushalte sta, tenslotte ;-)

Zo is het ook met cijfers. Op Scienceblogs melden zich mensen die zeggen dat ze juist - expres - het minst voor de hand liggende cijfer hebben gekozen (dat zou 1 of 20 zijn). Wat mij betreft bewijst dat des te meer, dat mensen dús een voorkeur hebben voor 17. (Beetje snelle redenering, maar dit is de uitkomst van de - onbewuste - processen die zich in mijn brein hebben afgespeeld).

Voor de liefhebber: Op Archimedes' Laboratory veel meer weetjes over cijfers. (En niet verdwalen in de optische illusies!)

M.