(Jan Noordegraaf, tweede van links. John Papenhuyzen helemaal rechts)
De afgelopen weken ben ik figuurlijk "Down Under" geweest. Hoe dat zo kwam? John Papenhuyzen kwam via Wikipedia op het spoor van mijn website en het verhaal van mijn vader Jan Noordegraaf. John stuurde me foto's van de kerstviering op het schip SAROENA waar mijn vader destijds marconist (a.k.a. radioofficier, radiotelegrafist, sparks) was. John was ook marconist maar dan op zusterschip SAIDJA en hij leerde mijn vader kennen toen hij tijdelijk overgeplaatst werd naar de SAROENA omdat de SAIDJA in Singapore in het droogdok lag.In 1959 verleidde de liefde John (die eigenlijk ook Jan heet) zich Down Under in Australië te vestigen. En daar wonen hij, zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen nog steeds. Hij verkondigt zijn liefde voor het vak als vrijwilliger in het Australian National Maritime Museum in Darling Harbour te Sydney. Daarnaast schrijft hij verhalen over vroeger. Een schrijver wil hij zichzelf niet noemen: "I never was a writer, not even a letter writer - much to the malign of my dear mother, father and sister! " Zijn motivatie bestaat met name daaruit zijn kleinkinderen te vertellen "what Opa had been up to".
Door de correspondenties tussen John en mij ben ik weer eens gaan neuzen in de boeken van mijn vader en dan met name in "In het kielzog van Marconi". Ik heb John een post over morse beloofd dus die komt sowieso later nog op dit blog te staan. Pas nu realiseer ik me dat óók ik in het kielzog van Marconi werk. Waar mijn vader mens en informatie verbond middels "moderne communicatie" doe ik hetzelfde!
Als ik naar de foto kijk en ik zie mijn vader en John daar kerstvieren dan biedt mij dat troost. "Later, Jan, als jij er niet meer bent, dan vind ik jouw dochter op internet en dan praat ik haar wel bij". En zo doet John mij beseffen dat het enkel nog de dimensie tijd is die mij en mijn vader scheidt. In het kielzog van Marconi zijn wij voor immer draadloos verbonden.
CUL and 73's, pap!
M.
10 comments:
kortkortkort langlanglang kortkortkort
oftewel, wat een mooi verhaal!
Prachtig inderdaad!
Mooi verhaal.
Inderdaad fantastisch dat het medium internet dit allemaal mogelijk maakt!
Vind de volgende quote van Antoine de Saint Exupéry ook wel toepasselijk:
"Transport of the mails, transport of the human voice, transport of flickering pictures — in this century, as in others, our highest accomplishments still have the single aim of bringing men together."
Als ik een blogpost van de week zou kiezen, dan was het deze wel geworden. Mooi.
@ allen
dank jullie wel voor jullie ontroerende reacties! Mooi citaat, Jeroen. En heel toepasselijk!
Mooi hè, het internet?
Onroerend ! Ik vraag me af: zou mijn vader ook nog ergens op internet zwerven (dienend in Nieuw Guinea rond die tijd). ?
@ daan
en dat is het!
@ joop
er zullen toch zeker nog makkers van hem op internet zwerven!
I did post some real live morse on the Morse Code Ode blog.
I am still trying to get this message on Train the Trainer.
Ah well, here she goes again!
@ john
thanks!
and ... you made it to Train the Trainer!
Post a Comment