.
Populariteit: één perspectief op het internet
Eén van de populairste manieren om de autoriteit van een website te bepalen is haar "populariteit". Maar populariteit is een subjectief begrip. Wat (en vooral wie :-)) bepaalt hoe populair een pagina is? Maakt deze manier van ranken mijn blik op het informatieuniversum niet te eenzijdig? Dit zijn vragen die mij sinds het lezen van het boek Web Dragons bezig blijven houden. Ik dacht dat personalisatie misschien een uitkomst zou zijn. In eerste instantie boor je inderdaad andere pagina's aan, maar als je zoekvoorkeuren bekend zijn, krijg je vervolgens informatie voorgeschoteld die je wereldbeeld bevestigt. Voor sommige onderwerpen is dat natuurlijk prachtig, maar ik blijf er niet wakker van. En dat is wel nodig.
Van de week las ik een artikel van Joe Weinman die me nog eens deed beseffen wat er te kort schiet aan manieren van ranken waarbij zoekmachines een deel van hun oordeel op link analysis baseren. Weinman plaatst daarnaast zijn kanttekeningen bij de rol van het sociale web in het bepalen van de autoriteit van webpagina's. Bij sites als Digg.com of del.icio.us wordt een actieve rol van de gebruiker verwacht. Actief taggen, actief stemmen. Sommige gebruikers wilen dat best doen (en vinden dat zelfs leuk) maar vele anderen nemen die moeite níet, aldus Weinmann. Gevolg: één perspectief op het universum (which others call the web)
Weinman maakt een uitstap naar de horeca om zijn punt te maken ..
Famous Cuisine of Bravo Restaurant: welke kies je?
Volgens Weinman volgen zoekmachines en search portals hun klanten niet meer op het moment dat ze in het restaurant zijn aangekomen. Ze weten dus ook niet hoe het komt dat de klant vervolgens niks bestelt:
"Did he decide to use a competing portal? Take a lunch break? Get crushed by a meteorite?"
Het zou zo allemaal maar kunnen ..... :-)
Veel sites houden hun real-world traffic bij. Maar "most viewed stories" zijn meestal alleen een rangschikking van informatie op het betreffende domein. Ook dit gezichtspunt is relatief.
Wat is dan de oplossing? Volgens Weinman moeten we een deel van het bepalen van de autoriteit van pagina's over laten aan network service providers :
"Without intruding on anyone’s privacy, anonymous statistical sampling of traffic delivered from websites could determine which sites and pages are more frequently accessed. And not only could it be determined whether sites or pages are getting more traffic, but also whether diners are leaving after the first bite of their appetizer, or staying to enjoy the entire meal"
Ik zie de logica daar wel van in. Maar dan nog mis ik iets.Om druk bezocht te worden moet er tenminste íemand zijn die van het bestaan van je restaurant afweet. Voor nieuwe restaurants die niet actief aan de weg timmeren is die kans klein. Maar - even vooropgesteld dat de kwaliteit van het eten subliem is - zou iedereen het niet geweldig vinden om juist dát restaurantje te ontdekken? Dat restaurant aan het einde van het universum?
(On)gewenst ontwikkelingswerk?
Begrijp me niet verkeerd: ik heb niks tegen populaire sites an sich. Het lijkt me gewoon leuk om die kwalitatief goede restaurants die nu weinig tot geen kans krijgen, in het zonnetje te zetten. Noem het ontwikkelingswerk :-)
Komt gelijk de "Ja, maar" om de hoek kijken. Misschien wíllen sommige restaurants wel helemaal niet populair zijn. Zij zitten goed in hun niche. In hun impopulaire niche zijn ze populair en dat volstaat prima. De long tail redt zichzelf wel, zeg maar. Daar hebben ze mijn hulp niet bij nodig.
Maar hoe zit het dan met restaurants die zich wel richten op een groot publiek, minstens even goed eten serveren als Bravo Restaurant maar hun PR maar niet van de grond weten te krijgen? In dat geval kan het wél zinvol zijn dat ze "ontdekt" worden. Hoewel het misschien niet zoveel zin heeft dat ze door míj ontdekt worden. Het schiet gewoon niet zo op als de ene niet-zo-populaire de andere niet-zo-populaire ontdekt.
Hoewel ...
je weet maar nooit hoe het loopt. Small change cán make a huge difference. Er hoeft maar een connector langs mijn blog te lopen en het "Restaurant at the end of the Universe" even lekker te vinden als ik en tadaah ... we hebben er weer een goed lopend restaurant bij.
Dan hoor ik het graag!
En dan kan ik het niet laten deze toch al lange post te eindigen met een citaat van Douglas Adams. In "The restaurant at the end of the Universe" schrijft hij:
"There is a theory which states that if everyone discovers exactly what the Universe is for and why it is here, it will instantly disappear and be replaced by something even more bizarre and inexplicable...
... There is another theory which states that this has already happened"
Foto en Foto
5 comments:
Interessante post, Marina! Ik was de laatste dagen zelf wat aan het stoeien met populariteit en autoriteit.
Sinds ik mijn eigen blog startte, is het aantal lezers daarvan gestaag gegroeid. Maar sinds ik laatst twee berichten plaatste over een gebruikersonderzoek naar onze website, die opgepikt werden door wat grotere blogs, is het aantal belangstellenden wel verdubbeld zo onderhand.
Ben ik daarmee een grotere autoriteit? Ik denk het niet. Ik heb niet meer gedaan dan twee berichtjes geschreven over een blijkbaar populair onderwerp, en dat op een blijkbaar aansprekende manier.
Ben ik daarmee populair? Voor even in ieder geval wel, in ieder geval populairder, maar je moet maar zien of dat aanhoudt. Die populariteit komt natuurlijk door die twee berichtjes. Een deel van de lezers zal daarna weer afhaken, en een deel zal via die berichtjes mijn blog hebben 'ontdekt'.
Nu denk ik dat ik vooral zelf aanstichter ben geweest hiervan, omdat ik zelf een link naar m'n bericht op Frankwatching plaatste, als comment. Niet eens bedoeld om populair te worden, maar meer omdat ik het zo frappant vond dat ik net iets had gezegd over dat onderwerp, toen er op Frankwatching een heel leuk bericht over verscheen.
Het zit allemaal in kleine hoekjes dus.. maar als archivaris was ik dat al wel gewend! :-)
Wat ik dan weer vreemd vind, is dat die twee populaire berichtjes alweer van een maand geleden zijn. En het bezoek aan m'n site nog steeds even hoog lijkt te zijn. Ik zal dus eens bijhouden waar die bezoekers vandaan komen, welke berichten ze lezen en hoelang die drukte aanhoudt. Met andere woorden: hoe lang blijf ik populair op basis van die twee berichten, voor hoeveel mensen blijf ik sowieso nu 'populair', gewoon gezien m'n hele blog. En misschien mag je daar indirect wat autoriteit aan aflezen?
Oké, hier kraakt het ook!!
Dank voor je uitgebreide reactie, Christian. Dat is mooi om te horen van dat kraken! :-)
Uit het real world traffic van je blog kun je zeker een bepaalde mate van autoriteit aflezen. Blijft dat een autoriteitsschaal impliceert dat er ook niet-autoriteiten zijn. Dat is natuurlijk ook zo, maar ik denk dat sommige autoriteiten ten onrechte zo genoemd worden en dat sommige niet-autoriteiten ook ten onrechte in hun hoekje van het universum verblijven.
Leuk! Samen krakend komen we verder :-)
Het is natuurlijk aardig om populair te zijn voor een hele grote internetgemeenschap, maar ik denk dat je altijd in de gaten moet blijven houden waarom je met je weblog bent gestart. In mijn geval is dat het informeren van de school waarvoor ik werk en belangrijk is dan ook dat ik door leerlingen, ouders en personeel gevonden en bezocht wordt. Daar wil ik best wel populair zijn. Mocht dat niet meer zo zijn dan kan ik net zo goed stoppen. Gelukkig krijg ik nog regelmatig bezoek, dus daar hoef ik nog niet aan te denken.
@ jurrien
precies! jij zit goed in de niche waar je zit. Mooi dat je dat voor elkaar hebt gekregen.
Ik zou jij dan ook niet hoeven te "ontdekken" want jouw restaurant zit al vol :-)
Of zoals Seth Godin schrijft:
The more people you reach the more likely it is that you're reaching the wrong people
Post a Comment