De pen en de cursus: een heilige twee-eenheid

.

Joepie! Sinds vanmorgen volg ik een tweewekelijkse training Didactiek van 8 dagdelen, gegeven door Jan Luther Broekema (een inspirerend trainer die findability klaarblijkelijk niet nodig heeft, mooi is dat!). Verfrissend om weer eens aan de "andere kant" van de tafel te zitten!

Met het omdraaien van de rollen, bleken er bij mij meteen ook allerhande verwachtingen te gaan spelen. Zo murmelde ik vanmorgen bij het inpakken van mijn spullen: "lekker, ik hoef vandaag niks en ik zal wel geen papier nodig hebben en een pen krijg je ook meestal". Grappig, want toen ik zelf laatst cursus gáf was ik de pennen vergeten. Nou heb ik meestal een aardige verzameling privépennen in mijn tas dus we kwamen er wel uit. Maar hoe duidelijk het ook was dat dit allegaartje niet de pennen waren die bij de cursus hoorden, toch vroegen de cursisten na afloop: "mogen we de pen houden"? Het verbaasde me dat ze de doorleefde pennen überhaupt wílden houden, maar ik vond het prima.

Verwachtingen, mensen, verwachtingen. Of sterker nog: verworven rechten :-)

M.

Pen