.
"The starfish and the spider" is zo'n boek dat je bezig blijft houden. Ik kon het dan ook niet laten er een visuele boekrecensie van te maken.
Het boek lijkt in eerste instantie een pleidooi voor totale anarchie, maar als het boek vordert wordt het plaatje genuanceerder. Het gaat er volgens de auteurs om de "sweet spot" te vinden: een "hybride organisatie" met een optimale balans tussen centralisatie en decentralisatie. Kevin Kelly schreef hier onlangs een inspirerende post over.
Het boek heeft me aan het denken gezet over de succes- en faalfactoren van online communities. Daar ga ik woensdag met Christian over brainstormen.
Zoals ik er nu tegenaan kijk, zie ik alvast drie waarschuwingssignalen waaruit zou kunnen blijken dat een online - meant to be 2.0 - community in 'levensgevaar' is:
- Wat is de ideologie van de community? En delen we die als leden ook met elkaar? Hoe sterk is de ideologie? Zien we elkaar genoeg in levende lijve om het gemeenschapsgevoel in deze te bestendigen?
- Een online community wordt opgezet door een katalysator. Op het moment dat er in de community een hierarchie ontstaat, maak je van de katalysator een baas. Creativiteit verstilt, deelname vermindert. Als er geen gedeelde verantwoordelijkheid ontstaat in een online community dan is die ten dode opgeschreven. (Of je moet een 1.0 community voor ogen hebben).
- In hoeverre mogen we verwachten dat leden die in het dagelijkse leven in een hiërarchische organisatie (een spin) werken, gedijen in een daaruit voortvloeiende decentrale organisatie (zeester). Begrijpen de leden het fundamentele verschil tussen de twee organismen?
M.
Presentatie staat ook op Slideshare
12 comments:
Marina, veel respect weer voor je boekrecensie! Ik bekijk ze altijd met veel plezier hoor! :-)
En het zet je inderdaad aan het denken. Zelf maak ik altijd de vergelijking met het leger. Da's ook zo'n organisatie die niet op een 2.0-manier zou werken.
Genoeg stof voor woensdag!
Mooie presentatie weer Marina. Je hebt inmiddels al een hele verzameling, leuk om te lezen/beleven. Om de parallel met zeesterren verder te voeren denk ik dat naast het feit dat mensen gewoon eenvoudig hun maaltje halen ook de zee groter is dan een community, dus op meer plekken hun bijdrage leveren en op andere plekken hun gading halen.
Maar het is een interessante materie om bijvoorbeeld toe te passen om bibliotheek2.0. Hoe wordt en blijft de community een gedeelde verantwoordelijkheid? Vanuit welke gedachte melden de leden zich aan, en wat verwachten ze aan te treffen? De spin of de zeester. Ik zelf heb me aangemeld met het idee eerst te leren wat de modus was, daarna ben ik me wat meer verantwoordelijk gaan voelen. En inmiddels benader ik bib2.0 nu meer vanuit mijn gevoelde verantwoordelijkheid (zeesterperspectief) in plaats vanuit de nieuwsgierige afstand.(spinnenperspectief omdat die afstand ingegeven is vanuit het idee dat de deskundigen van de site het wel zullen weten)
Ik ben sprakeloos...
Mooi gedaan! En erg bruikbaar.
@ christian
why join the navy, if you can be a pirate :-) Tot woensdag!
@ liek
mooi om te lezen hoe je metafoor verder trekt (elders in de zee je maaltje halen) en ook op jezelf en de 2.0 community betrekt! zoals jij je deelname omschrijft ben je langzaam aan het evolueren gegaan van spin tot zeester. Mooi!
@ edwin
dat ben ik niet van je gewend :-)
@ jan
leuk om te horen!
Mooi hoor! Hoeveel tijd gaat daar nu inzitten vraagt ze nieuwsgierig?
@ daan
Thnx! Ik verspreid het proces over meerdere dagen maar het telt aardig op ... ik denk dat deze toch wel zo'n 14 uur heeft gekost. Maar ja, het houdt je van de straat, he :-)
Geweldig zo'n visuele recensie! Dank je wel!!
Ha Gerjanne, graag gedaan natuurlijk!
Marina, wat valt er toch veel te leren! Hele interessante presentatie met een uitzonderlijk duidelijke boodschap. Ik heb weer wat om over na te denken... :-)
Thx
ERg mooi weer. Ik heb hem als supertip aan de leden van the starfish collective doorgestuurd.
@ duul. Er valt zeker veel te leren! Ben wel benieuwd waar je gedachten toe gaan leiden ... :-)
@ Sanne. Leuk!
Post a Comment