De essentie van de blogger

Wouter vraagt wat hij over mijn blog - en nog 89 andere biblioblogs - kan vertellen tijdens de OCN. Ik leg meteen de link naar de prachtige post die Sanne vorige week schreef. Die post ging over de betekenis van labels die we onszelf geven en van anderen krijgen.

Om te beginnen: Ik voel me zeer vereerd met een plek in de lijst der biblioblogs. Temeer daar dit blog - qua onderwerpen - veel breder ligt dan bibliotheken alleen. Het mooie is: dat maakt veel mensen in de bibliotheekgemeenschap helemaal niet uit! Ik krijg zelfs meer reacties op mijn visuele vertellingen dan op posts over bibliotheken. De bibliotheekgemeenschap heeft mij en mijn blog volop omarmd en - om in de woorden van Loesje te spreken - "buiten de boot is het heerlijk zwemmen" :-)

Ik concludeer dat het label biblioblogger niet zozeer betekent dat ik geregeld óver de bibliotheek zou moeten bloggen, maar dát ik - door te bloggen - íets voor de (bibliotheek)mens kan betekenen. En de betekenis die mensen voor elkaar hebben blijft niet beperkt tot labels. Die is grensoverschreidend.

In die grensoverschreidingen zit in mijn ogen de potentiële kracht van elke online community. Denk buiten de grenzen van het gebouw waar je werkt, denk buiten traditionele machtsverhoudingen, denk buiten functieprofielen, bekijk het hele plaatje in plaats van je eigen eiland, profiteer van elkaars kennis en kunde, denk buiten je boekje, denk buiten (biblio)blogs ... Innovaties zijn tenslotte vaak nieuwe combinaties van bestaande delen.

Bij mensen die over de grenzen van hun vak/label heen bloggen, twitteren, netwerken, kijken, kan het zomaar zo zijn dat de "blogger" op een gegeven moment samenvalt met de mens. Als je dan kijkt, dan kun je getuige zijn van het zien van iemands essentie. En iets dat mooier en waardevoller is dan dat kan ik me gewoonweg niet voorstellen.

Marina


Foto gemaakt bij het Kon Tiki museum in Noorwegen