Van de dramadriehoek naar de winnaarsdriehoek

"Ja, maaren" zijn een bekende ergernis. Maar wat ik nog niet wist is dat een "Ja, maar" een signaal is dat je in de dramadriehoek verzeild aan het raken bent en dat je alle zeilen bij moet zetten om eruit te blijven! Want wie wil er nou in een driehoek achter elkaar aan blijven rennen zonder dat het iets oplevert? (Behalve frustratie en onbegrip dan)

De dramadriehoek kent drie spelers:

1. Ik zal het toch niet zijn, zei het slachtoffer
2. Jij bent het vast niet, zei de redder
3. Jij wilt ook altijd de hoofdrol, zei de aanklager

Het slachtoffer is hulpeloos en hopeloos. Hij doet een beroep op jou om hem te redden. Hij straalt de booschap uit: "Ik ben niet OK en jij wel"

De redder schiet te hulp maar bevestigt daarmee (onbewust) de positie van het slachtoffer: jij kunt je problemen niet zelf oplossen. Ik zal dat wel even voor je doen. Hij zegt eigenlijk: "Ik ben OK en jij niet"

De aanklager beschuldigt: "Wat doe je mij aan!" Daarmee legt hij de schuld voor zijn problemen ook buiten zichzelf . Hij zegt eigenlijk: "Jij bent niet OK en ik wel"

Voorbeeldje van de dramadriehoek? Men neme de Wikipedia controverse:

• Aanklager: Wikipedia is een ramp voor de waarheid! Experts hebben de waarheid in pacht!
• Aanklager 2: Jij wilt niet eens bekijken wat voor meerwaarde Wikipedia heeft
• Aanklager: Dat hoeft ook niet. Ik luister niet naar mensen die vinden dat zelfs analfabeten iets te zeggen kunnen hebben
• Redder: We moeten ons niet zo druk maken om de waarheid, laten we nou gewoon met elkaar blijven praten
• Slachtoffer: Nou, probeer jij het maar. Mij lukt het niet
• Aanklager: En ik wil het niet

Schiet lekker op, he?

De aanklager zegt dat het slachtoffer niet OK is, het slachtoffer zegt dat de aanklager niet OK is, de redder vind zichzelf wél OK en de rest niet. Drama compleet. Want waarom zou je in vredesnaam naar iemand luisteren die zegt dat je niet OK bent?

Kan het anders?

De winnaarsdriehoek telt maar één persoon (en drie gedragingen) omdat die ervan uitgaat dat je iemand anders niet kunt veranderen, maar wel je eigen reactie op de ander en daarmee de dynamiek. Hoe?

De redder wordt een helper ..

• "Ik zal het toch niet zijn", zei het slachtoffer
• "Wat zou er gebeuren als jij het wel was?", zei de helper
• ...
  
  

• "Jij wilt ook altijd de hoofdrol", zei de aanklager
• "Ik zie dat niet zo een, twee, drie. Kun je me een voorbeeld geven?", zei de helper
• "Voorbeeld geven, voorbeeld geven, wie denkt meneer wel dat ie is?", zei de aanklager
• "Ik ben oprecht benieuwd hoe jij mijn rol dan ziet", zei de helper
• "Nou, ik vind dat je óntzettend op loopt te scheppen en dat je net doet of je beter bent dan wij", zei de aanklager
  
• ...
  

De helper is erop gericht de ander zijn eigen oplossing te laten vinden (ik ben OK, jij ook)
Het slachtoffer kan dan ervaren dat hij ook OK is, de aanklager kan dan ervaren dat de helper (ook) OK is.

Het is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan om uit de dramadriehoek te blijven. Ook op internet is er veel meer te vinden over hoe het NIET moet dan over hoe het dan WEL kan. En laten we wel wezen: de wereld dráait op drama.

Zonder drama geen kijkcijfers.

Uit de dramadriehoek stappen ís dus lastig. Het vergt namelijk vóóral vertrouwen in jezelf én daarna(ast) in je medemens. Dat dat lastiger is dan doelloos achter elkaar aan te rennen, moge duidelijk zijn :-) Maar hee, zelfs de langste reis begint met een eerste stap....

	Have A Little Faith In Me - John Hiatt
	Found at skreemr.com

Marina

Diane bedankt voor de Skreem tip!